Το δύσκολο είναι, να ξεγυμνώσεις την ψυχή σου, μπροστά στον άλλον

Γράφει ο Μάνος Σαμοθρακής

“Θέλω να είμαι ο εαυτός μου μαζί σου και όχι να υποδύομαι ρόλους για να σου αρέσω”.
“Θέλω να πάρεις τους φόβους μου και να μην με αφήσεις ποτέ να αμφιβάλλω”.
“Να μου κρατάς το χέρι όταν λυγίζω και να μπορώ να κλάψω μπροστά σου, χωρίς να ντραπώ”.
“Να νιώθω πως είμαι ελεύθερη και ότι με υπολογίζεις σαν ίση όταν με κοιτάζεις”.
“Θέλω να νιώθω τον σεβασμό και το θαυμασμό σου κι αν κάποια στιγμή πέσω στα μάτια σου, να μου το πεις ν’ αλλάξω”.
“Θέλω να νιώθω πως με αγαπάς και δεν θα επιτρέψεις ποτέ να νιώθω δεδομένη ή αόρατη στα μάτια σου”.
“Να μου μιλάς για να ξέρω τις ανάγκες σου, να ξέρω τις σκέψεις σου και κάθε σου παράξενη ιδιοτροπία”.
“Να μην τσιγκουνεύεσαι τα αισθήματα σου, τις πράξεις σου και τα χρήματα μας. Μαζί στα εύκολα, μαζί και στα δύσκολα αν έρθουν. Μόνο μιζέρια δεν αντέχω!”
“Να είσαι κυρία και με περηφάνια να σε έχω δίπλα μου, και τις ώρες που θα πλαγιάζουμε, ν’ αλλάζεις και αρπακτικό να γίνεσαι. Να παίρνεις και να δίνεις ηδονή, χωρίς ντροπή κι αναστολές”.
“Να είσαι κύριος δίπλα μου και ασφάλεια να νιώθω. Να μην γελοιοποιηθείς ποτέ, με επιφωνήματα προς άλλες γυναίκες, με γλοιώδες αναφορές και με υπονοούμενα που σε κάνουν λιγούρικο ανθρωπάκι”.
“Θέλω να μου λες τα σκοτάδια σου”.
“Θέλω να μου λες τις αλήθειες σου”.
“Θέλω να μπορέσεις να με εμπιστευτείς!”
“Θέλω να μπορέσεις να με αγαπήσεις!”

Κι έτσι ξεκίνησαν το ταξίδι τους.
Με λίγες απλές κουβέντες, που όμως ήταν αυτά που χρειαζόντουσαν.
Τα πολύτιμα εφόδια για να ταξιδέψουν μαζί, για να φτάσουν μακριά, σε εκείνο το λιμάνι που και οι δυο αναζητούσαν.
Ποιος είπε πως είναι δύσκολη η αγάπη; Το δύσκολο είναι, να ξεγυμνωθείς μπροστά στον άλλον και να δείξεις ποιος είσαι.