Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Γύρισες τόπους. Γνώρισες τη σκέψη πολλών ανθρώπων. Λογιών λογιών οι χαρακτήρες και οι συμπεριφορές.
Άλλοι σου μίλησαν κατευθείαν στην καρδιά, σαν να σε γνώριζαν από παλιά. Ένιωσες οικεία μαζί τους από την πρώτη στιγμή και δε σε απογοήτευσαν.
Άλλοι συστήθηκαν ως φίλοι. Τους έδωσες την ψυχή σου, τους κατέθεσες τις αλήθειες σου και αποδείχτηκαν χειρότεροι από εχθροί.
Σε άλλους παραχώρησες σημαντική θέση στη ζωή σου, όμως φορούσαν προσωπείο.
Άραγε γιατί;
Σκέψου.
Μήπως περίμενες πολλά από κάποιους και δεν μπόρεσαν να σου τα δώσουν; Μήπως είχες υπερβολικές προσδοκίες;
Μήπως η ψυχή τους δεν είχε αυτά που ζητούσε η δική σου ψυχή;
Πώς να δώσουν οι άνθρωποι κάτι που δεν έχουν;
Δεν έχουν όλοι.
Δεν μπορούν όλοι.
Μην απογοητεύεσαι όμως.
Υπάρχουν και αυτοί που δίνουν τη λάμψη από την ψυχή τους χωρίς καν να το ζητήσεις. Γνώρισες τέτοιους, είπες.
Συνέχισε να αναζητάς και άλλους παρόμοιους όμορφους ανθρώπους.
Δυσεύρετοι, όμως υπάρχουν!
Ακούς;
Other Articles
