Σπύρος Πετρουλάκης : «Η κληρονομιά»
Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή
«Η κληρονομιά», το καινούριο μυθιστόρημα του Σπύρου Πετρουλάκη, είναι ένα δυνατό, κοινωνικό, δικαστικό θρίλερ. Από τις πρώτες σελίδες του μεταφερόμαστε σε μια αίθουσα δικαστηρίου, όπου εξελίσσεται η ιστορία. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου βρίσκεται ο Πάρις Ρουμελιώτης, ένας επιτυχημένος δικηγόρος, που κατηγορείται για ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Καθώς παρακολουθούμε την εξέλιξη της δίκης, μαθαίνουμε την ιστορία από τις καταθέσεις, το κατηγορητήριο και τις αφηγήσεις και γνωρίζουμε τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτήν.
Ο Πάρις ζει ήρεμα με τη γυναίκα και τις δύο κόρες του, όταν ξαφνικά έρχεται αντιμέτωπος με την ασθένεια της μίας κόρης. Οι γιατροί είναι κατηγορηματικοί, ο χρόνος είναι ο μεγάλος αντίπαλος και ο Πάρις αρχίζει μια αγωνιώδη προσπάθεια να βρει μια λύση με όποιο κόστος. Απελπισμένος, απομονωμένος στον πόνο και τη θλίψη του, εξαθλιωμένος συναισθηματικά, ξεχνάει κάθε ηθική και είναι πρόθυμος ακόμα και να παρανομήσει, προκειμένου να σωθεί η κόρη του.
Στην αίθουσα του δικαστηρίου, όπου δικάζεται ο κατηγορούμενος πατέρας για το έγκλημα που σχεδίασε, παρουσιάζονται ο ένας μετά τον άλλον οι μάρτυρες που καταθέτουν. Ο καθένας μας δίνει και κάποιο καινούριο στοιχείο και σιγά σιγά αρχίζει να εμφανίζεται μπροστά μας σαν παζλ ολόκληρη η εικόνα. Κι ενώ η ιστορία εκτυλίσσεται στο παρόν, ο Σπύρος Πετρουλάκης χρησιμοποιεί τα flash back για να κάνει συνεχείς αναδρομές στο παρελθόν, που όμως δεν μας μπερδεύουν ούτε μας κουράζουν, γιατί το βιβλίο χωρίζεται πολύ έξυπνα σε χρονικές στιγμές κι έτσι το κάθε κομμάτι μπαίνει στη θέση του.
«Η κληρονομιά» περιέχει σπάνια ιστορικά γεγονότα. Με φόντο τη σταφιδική εξέγερση το 1935 στην Πελοπόννησο, ο συγγραφέας κάνει αναφορά σε ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας, που δεν είναι ευρέως γνωστό και καταφέρνει να μας βάλει στο κλίμα της εποχής, δίχως να μας κουράσει με περιττές λεπτομέρειες.
Σ’ αυτό το δικαστικό θρίλερ δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι. Η αφήγηση του Σπύρου Πετρουλάκη είναι τόσο ζωντανή, που καταφέρνει να αγγίξει το συναίσθημα και να μας κάνει κοινωνούς στην ιστορία, σαν να βρισκόμαστε στο ακροατήριο. Μπαίνουμε στη θέση όλων των ηρώων, του Πάρι, της γυναίκας του, της κόρης του, και καλούμαστε να διαλέξουμε πλευρά και να βγάλουμε μαζί με τους δικαστές και τους ενόρκους μια δίκαιη ετυμηγορία για ένα έγκλημα απελπισίας, επιστρατεύοντας τη λογική και όχι την καρδιά. Τελικά ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα; Ποιον να δικαιολογήσουμε και ποιον να κατηγορήσουμε; Πόσες κόκκινες γραμμές επιτρέπεται να περάσουμε;
Η κληρονομιά είναι ένα καθηλωτικό βιβλίο, γεμάτο αγωνία, δράση και ηθικά διλήμματα. Οι συνεχείς ανατροπές κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας, μιας και μέχρι την τελευταία στιγμή δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι θα συμβεί. Και το κυρίαρχο ερώτημα είναι ένα: «Εσείς μέχρι πού θα φτάνατε για να σώσετε το παιδί σας;»