“Οι γυναίκες δεν κλαίνε” – Μαρία Παναγοπούλου

Και μετεβλήθη εντός μου, ο άξονας του κόσμου #1011

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

“Οι γυναίκες δεν κλαίνε” είναι η καινούρια, συναρπαστική, αληθινή ιστορία της Μαρίας Παναγοπούλου, από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Η Μαρία Παναγοπούλου, είναι μια βέρα Πειραιώτισσα, που στο λόγο της διακρίνεις την ευθύτητα και την αμεσότητα.
Με όπλα ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά, μπαίνουμε στην ζωή της Μπιάνκα, που μέσα σε 14 μέρες, βλέπει την καλά στρωμένη ζωή της, να αλλάζει.
Ζει από πρώτο χέρι το φόβο του stalking, όταν ένας άγνωστος αποφασίζει να εισβάλει στη ζωή της.
Φίλοι; Συνάδελφοι; Κοινωνικό περιβάλλον;
Τι γίνεται με όλους αυτούς τους ανθρώπους όταν ένας άγνωστος αποφασίζει να απειλήσει ανοιχτά, χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Πόσο η πατριαρχία οδηγεί σε ερωτήσεις “μήπως το προκάλεσες;”
Πόσο ευάλωτοι είμαστε και πόσο εύκολα ο κίνδυνος μπορεί να βρεθεί στην πόρτα μας;
Το stalking – η εμμονική παρακολούθηση κατά το ελληνικότερο, είναι μια κατάσταση που ο κίνδυνος, η απειλή, γίνεται η δεύτερη φύση σου. Δεν ξέρεις από πού να προφυλαχθείς, από πού να ζητήσεις βοήθεια.
Η ανασφάλεια γίνεται κομμάτι της ζωής σου.
Η Μπιάνκα, θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε από εμάς και η Μαρία Παναγοπούλου, μέσα από ενδελεχή έρευνα, μας δίνει όχι μόνο την ιστορία της αλλά και όλες εκείνες τις πληροφορίες που χρειάζεται μια γυναίκα, για να επιβιώσει σε μια τέτοια συνθήκη.

Τελικά.. “Οι γυναίκες δεν κλαίνε” Μαρία!
Κρατάνε το κεφάλι ψηλά, και προχωράνε.. και με κόντρα καιρό! Ακόμα κι όταν η πατριαρχία, σε ενοχοποιεί, και σε οδηγεί να φοβηθείς να ζητήσεις ακόμα και το αυτονόητο!

Περίληψη: Είμαι η Μπιάνκα. Ετών τριάντα. Διαφημίστρια. Μέχρι πριν από δύο εβδομάδες, η ζωή μου πήγαινε από το καλό στο καλύτερο. Δεκατέσσερις ημέρες χρειάστηκαν για να ανατραπούν όλα. Σε κάθε ανάσα μου, έχω πλέον την αίσθηση πως κάποιος με παρακολουθεί. Έπαψα να ενεργοποιώ το τηλέφωνό μου. Έπαψα να μπαίνω στο Διαδίκτυο. Έπαψα να βγαίνω από το σπίτι μου. Δε με έχει αγγίξει. Κι όμως, έχω κακοποιηθεί βάναυσα. Δεν έχει διεισδύσει στο σώμα μου. Κι όμως, έχω βιαστεί άγρια.

Το πήρα πια το μάθημά μου: ζω σε μια κοινωνία όπου η γυναίκα είναι πάντα συνυπεύθυνη. Ό, τι κι αν της συμβαίνει, φταίει και αυτή. Ενίοτε, φταίει μόνο αυτή. Όπως κάθε εγκληματική πράξη, έτσι κι αυτή, της οποίας είμαι θύμα, έχει έναν επιστημονικό ορισμό. Την αποκαλούν stalking και την περιγράφουν ως «έμμονη παρενοχλητική παρακολούθηση, που προκαλεί στρες ή φόβο». Αδημονώ για την ημέρα που θα λήξει το μαρτύριό μου. Όποιο κι αν είναι το φινάλε του…

Μια αληθινή ιστορία stalking και πολύτιμες συμβουλές για να ξεχωρίσετε τον stalker από τον θαυμαστή/ ακόλουθο, να τον αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά και να αξιοποιήσετε τη νομοθεσία για να προστατευτείτε.

Τίτλος: Οι γυναίκες δεν κλαίνε

Συγγραφέας: Μαρία Παναγοπούλου

Εκδόσεις: Ψυχογιός