Γράφει η Νεφέλη
Μόλις με κοίταξες στα μάτια κατάλαβα πως η ζωή μου θα άλλαζε από δω και στο εξής. Ένα τσίμπημα ένιωσα στη καρδιά κι άρχισε να φτερουγίζει. Τα πόδια μου έτρεμαν και για πρώτη φορά ένιωθα τόσο τρωτή.
Ήρθες ξαφνικά σαν ήλιος. Το φως που έπεφτε πάνω σου με τύλιξε και η ζωή μου πλημμύρισε από αυτό.
Δεν χρειαστήκαμε πολύ χρόνο για να σμίξουμε. Αφεθήκαμε σε αυτό που ήρθε.
Ήσουν ειλικρινής μαζί μου. Άνοιξες την ψυχή σου κι ένας χείμαρρος ξεχύθηκε.
Πολλά ήταν αυτά που σε βάρυναν. Μου τα εξομολογήθηκες όλα. Άπλωσες το χαλί της ψυχής σου μπροστά στα πόδια μου. Πήρες την καρδιά σου και την έβαλες ανάμεσα στα δυο μου χέρια και μου έδωσες να την κρατήσω.
Κουράστηκες μου είπες να γυρνάς εδώ κι εκεί σαν σκιά δεξιά και αριστερά. Σε κούρασαν τα άσκοπα ξενύχτια και οι νύχτες της μιας βραδιάς.
Βαρέθηκες τα φθηνά φιλιά και τα ξένα κρεβάτια.
Ήθελες να ρίξεις άγκυρα. Να τα αφήσεις όλα πίσω σου και να χαράξεις μια νέα αρχή, μια νέα ζωή, αλλά δεν ήξερες πως και από που να αρχίσεις.
Σου κράτησα το χέρι και σου ζήτησα να με ακολουθήσεις.
Δεν με ένοιαζε το σκοτεινό σου παρελθόν. Το ένιωθα πως ήθελες να αλλάξεις. Μου το φώναζαν τα μάτια σου.
Εγώ σε πίστεψα κι εσύ με εμπιστεύτηκες.
Μήπως δεν ξοδεύτηκα και δεν χαραμίστηκα κι εγώ σε ανούσιες αγκαλιές της μιας νύχτας;
Μαζί, σμίξαμε κι αφήσαμε πίσω μας το παρελθόν .Ενωθήκαμε για ένα διαφορετικό αύριο, ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Οι ψυχές μας βρήκαν επιτέλους το δικό τους λιμάνι. Κι όταν έρχονται οι φουρτούνες κι αυτές μαζί τις παλεύουμε.
Κοιμάσαι ήρεμος στην αγκαλιά μου κι έχεις ένα χαμόγελο αχνό ζωγραφισμένο στα χείλη.
Σε κοιτώ και γαληνεύω. Σου χαϊδεύω τα σγουρά σου μαλλιά και περιμένω να ξυπνήσεις. Έχω κάτι να σου πω. Κάτι που ξέρω πως το περιμένεις με αγωνία.
Ο έρωτας μας καρποφόρησε και πολλαπλασιάστηκε μωρό μου. Η ένωση μας γέννησε μια νέα ζωή. Κι αυτό είναι το απόλυτο θαύμα. Ξύπνα σου λέω, ξύπνα, έχω νέα να σου πω!
