Μάθε μετά από το πέσιμο, να σηκώνεσαι ξανά…

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου

Δεν το ήθελες το ξέρω. Οι περισσότεροι χωρισμοί συμβαίνουν με τον ένα από τους δύο να μην αποδέχεται αυτό που του συμβαίνει. Γιατί; Γιατί πολύ απλά ο ένας από τους δύο ένιωθε καλά, αγαπούσε τον άνθρωπο του, περνούσε καλά, δεν του έλειπε τίποτα και κυρίως δεν είδε τίποτα να αλλάζει ή δεν μπορούσε να δεχθεί ότι οι αλλαγές που ένιωθε ήταν μόνιμες.

Μεγάλη παγίδα η παραίσθηση για το προσωρινό. Ακούω πολλές κυρίως γυναίκες να λένε «Aσ’ τον και θα του περάσει» . Μπα, δε του περνάει έτσι απλά. Αν ανοίξει ο κύκλος της αγάπης σας μια φορά, μετά χάνεται το κέντρο του και δεν μπορείς να τον χαράξεις στην ίδια θέση όσο και αν προσπαθήσεις. Με απλά λόγια, αν σπάσει η κλειδαριά σας μια φορά, σημαίνει ότι κάποιος θέλησε να την σπάσει και αυτό γεννάει το πρόβλημα της σχέσης σας.

Όλες οι σχέσεις έχουν ένα τέλος. Οι άνθρωποι όμως μένουν, όπως και οι αναμνήσεις της σχέσης τους. Ποιες όμως από αυτές θέλεις να κρατήσεις; Τις άσχημες για να φουντώνουν τον εγωισμό και τον θυμό σου;  Ή τις όμορφες που θα κρατήσουν στην ψυχή σου την γλύκα και την νοσταλγία για τον πρώην άνθρωπο σου; Όχι δεν σου λέω ότι δεν θα πονάς αλλά πίστεψέ με είναι πολύ καλύτερο να πονάς με αξιοπρέπεια μόνος σου στα σκοτάδια σου παρά να ουρλιάζεις από πόνο με εγωισμό, θυμό και μια βόμβα κακών συμπεριφορών που νομίζεις ότι την στέλνεις αλλού αλλά τελικά επιστρέφει και σκάει πάνω σου .

Η αξιοπρέπεια και η αποδοχή του τέλους είναι το πρώτο βήμα για την συνέχεια της ζωής σου. Πώς να προχωρήσεις παρακάτω αν δεν αποδεχθείς το τέλος; Αν δε βρεις τα λάθη σου, τα λάθη του άλλου και αν δεν κλείσεις πίσω την πόρτα του σπιτιού που είχατε δημιουργήσει μαζί;  Έμειναν μόνο οι τοίχοι δεν το βλέπεις; Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, δεν μπορείς να θυμώσεις, να πιέσεις, να κρατήσεις με τον ζόρι τον άλλο εκεί.

Παρέα λοιπόν με την δικιά σου αυτογνωσία και την αγάπη σου για σένα ασ’ τον έξω από τον δρόμο της ζωής σου! Να πάει όπου θέλει αλλά χωρίς εσένα. Το μαζί χάθηκε και τώρα ήρθε η ώρα για το δικό σου εγώ! Με το κεφάλι ψηλά, μ’ ακούς; Όχι μην κλάψεις μπροστά του, μη τον παρακαλέσεις, μη τον βρίσεις καν. Δεν φταίει αυτός απλά η μαγική σκόνη που κάλυπτε την σχέση σας χάθηκε και μαζί της εξαφανίστηκε και η σχέση σας!

Η αγάπη σου για τον άλλον είναι δικιά σου και θα την νικήσεις μόνη σου, θα την μικραίνεις με την βοήθεια του χρόνου και σιγά σιγά θα κρυφτεί πίσω από καινούργια συναισθήματα, καινούργιες έρωτες! Πάντα όμως θα ξέρεις και εσύ και αυτός ότι χωρίσατε με αξιοπρέπεια, με ανθρώπινες συμπεριφορές και κρατώντας στο σκονισμένο κουτί των αναμνήσεων σας μόνο τα όμορφα που ζήσατε μαζί! Με αξιοπρέπεια και όχι με εγωισμό ρε άνθρωπε! Μόνο έτσι έχεις ελπίδες να πας μπροστά με βαθιές αναπνοές και όχι με μαύρα πνευμόνια!