Καμία φορά δεν σε αγκάλιασα αρκετά..

Γράφει η Έλενα Καρανικολού

Καμιά φορά, σε βλέπω να μπαίνεις στο τραμ και να φεύγεις.
Μου ψιθυρίζεις πίσω από το τζάμι πως μ’ αγαπάς και παραλύει το δεξί μου χέρι που σε κρατούσε.
Μουδιάζω και φοβάμαι.
Καμιά φορά, σου μιλάω ενώ χώνεσαι σε μια τεράστια αγκαλιά.
Και με ακούς.
Και στριφογυρνάς λίγο αλλά έπειτα με ξεχνάς.
Κουνάς τα χέρια σου στο μυαλό σου, σαν να έδιωχνες μύγες και χάνομαι.
Καμιά φορά, μ’ αγαπάς και καμιά φορά με μισείς.
Με ακούς και μου απαντάς και οι άλλοι γελούν που μιλάς στις σκιές.
Καμιά φορά, θυμάμαι εκείνο το βράδυ με τα κύμματα και τα δυο σκυλιά.
Καμιά φορά μου τραγουδάς ακόμα.
Όμως καμιά φορά δεν σε αγκάλιασα αρκετά και είμαι λυπημένη.

Πηγή