Η ζωή σου απαντάει πάντα, τη στιγμή που δεν το περιμένεις..

Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου

Σαν κομήτης ήρθες στη ζωή μου. Σαν κομήτης που ήξερε πόσο πολύ ήθελα να πάρεις μακριά όλα τα γιατί και τα γαμώτο της ζωής μου.
Ήρθες να με κάνεις να ανασάνω και να νιώσω πως έχω ζωή στην ζωή μου.

Σαν κομήτης με χρυσή καρδιά ήρθες στην ζωή μου. Να γεμίσεις με φως κάθε μου πληγή και να επουλώσεις χωρίς δισταγμό και γιατί. Ούτε μία ερώτηση έκανες, πάντα ήσουν κύριος, πάντα είσαι μια χρυσή καρδιά.

Είχα αφήσει σε σκονισμένη γωνιά την χαρά και την ελπίδα.

Άλλαξαν οι εποχές, έλεγα, οι άνθρωποι αποξενώθηκαν.
Επικρατούν πια, η δυσπιστία και η αγάπη η ψεύτικη.

Η ζωή έγινε αγνώριστη, και μαζί της αγνώριστη έγιναν και οι άνθρωποι.

Ποτέ μην λες ποτέ, παρόλα αυτά.

Πάντα θα υπάρχει κάποιος όμοιός σου, αρκεί να έχεις τα μάτια ανοικτά. Πάντα κάπου θα σε περιμένει κάποιος που αξίζει να δώσεις προσοχή. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις όταν χαμογελάς και ξυπνάς το πρωί κοιτάζοντας τον ουρανό με πίστη και αγάπη.

Πάντα θα έλκεις στην ζωή σου ανθρώπους που έχεις ανάγκη να γεμίσεις και να σε γεμίσουν χαρά και ελπίδα.

Ζήτα το από την ζωή σου και το αίτημα πάντα έρχεται.
Στην κατάλληλη στιγμή, εκεί που δεν το περιμένεις!