Η ανάληψη ευθύνης βοηθά, λυτρώνει και τελικά επιβραβεύει!

Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος 

Πάει και το 2023…Θα αρχίσουμε πάλι να λέμε τα τετριμμένα. Καλωσόρισες 2024 , να είσαι καλό μαζί μου, να μου δώσεις μόνο χαρές, να μην με πικράνεις κτλ κτλ. Εύλογα όλα αυτά και αναμενόμενα. Αν σας ζητούσαν να περιγράψετε το 2023, τι θα λέγατε; Ποια ήταν η γεύση που μας άφησε; Καλή; Κακή; Κάτι ενδιάμεσο;

Το 2023 ήταν ένα έτος που χρειαζόταν σκέψη. Έγιναν πολλές αλλαγές και, όπως ήταν φυσικό, η σκέψη για την διαδοχή κατάσταση κυριαρχούσε. Δεν ήταν όμως μόνο η σκέψη που χαρακτήρισε το 2023. Χρειάστηκαν επίσης, θάρρος και δύναμη. Οι αλλαγές εμπεριέχουν ρίσκο και τόλμη και, για να τις κάνεις, πρέπει να οπλιστείς με θάρρος και δύναμη.

Πρέπει να έχεις το σθένος να διορθώσεις τα κακώς κείμενα, αναλαμβάνοντας το μερίδιο ευθύνης που σου αναλογεί. Πρέπει να έχεις το θάρρος να παραδεχτείς ότι φταις, σε κάποια πράγματα, και εσύ. Το να ρίχνεις συνεχώς την ευθύνη στους άλλους, σε κάνει αδύναμο και δεν σε εξελίσσει. Αντίθετα η ανάληψη της ευθύνης είναι λυτρωτική και σου δίνει δύναμη.

Κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα από το να έχεις δίκιο και να το διεκδικείς με σθένος. Κάπου εκεί, σταματάς να θες να διορθώσεις όλο τον κόσμο. Ασχολείσαι μόνο με τον εαυτό σου, πως θα τον κάνεις καλύτερο και πως θα τον αγαπήσεις.

Όταν τα κάνεις όλα αυτά, σου έρχεται η επιβράβευση. Αυτή λέγεται αγάπη. «Η αγάπη είναι αυτό που μένει, όταν τα πάντα έχουν χαθεί», όπως έλεγε ο Ιρλανδός Συγγραφέας Hugh Leornard. Η αγάπη μπορεί να σε αναστήσει, να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, να σε εξελίξει.

2023, σε ευχαριστώ για τα μαθήματα και για την επιβράβευση. 2024 σε περιμένω με αγωνία!