Ευλογία άνθρωποι που γίνονται λιμάνι και γαλήνη σου!

Γράφει η Μαρία Αρφαρά

Αναμφισβήτητα οι ρυθμοί της καθημερινότητας μας είναι τόσο πολύ αγχωτικοί που πολλές φορές για τα προλάβουμε όλα γινόμαστε ψυχολογικό και σωματικό ράκος.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι που γίνονται λιμάνι και γαλήνη σου. Εκείνοι οι άνθρωποι πουν στο τέλος μιας κουραστικής μέρας θα σε κοιτάξουν με τόσο αγάπη που όλα ξεχνιούνται μονομιάς.
Είναι εκείνη η ζεστή αγκαλιά τους που όταν σε κλειδώνει νιώθεις ανακούφιση θαρρείς και ο χρόνος έχει σταματήσει. Δεν μπορείς να σκεφτείς οτιδήποτε άλλο παρά μόνο απολαμβάνεις τη στιγμή με τόση λαχτάρα. Δεν μπορείς να μιλήσεις. Δεν χρειάζεται άλλωστε.
Τα χέρια που απαλά σε χαϊδεύουνε, η αγκαλιά που ολοένα γίνεται και πιο σφικτή , ξέρουν όλα αυτά που θες να πεις. Δεν σε αφήνουν όμως. Σου ψιθυρίζουν ”ηρέμησε καρδιά μου είμαι εγώ κοντά σου”. Σαν το ουράνιο τόξο που βγαίνει μετά τη βροχή και με τα χρώματά του ομορφαίνει το άλλοτε υγρό τοπίο. Ανοίγεις τα μάτια κι ένα δάκρυ κυλά.
Όχι δεν είναι δάκρυ αγανάκτησης και κούρασης είναι δάκρυ ευτυχίας. Ευτυχία που έχεις έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σου, που ακούει τις σιωπές σου και λειτουργεί σαν βάλσαμο στη δύσκολη καθημερινότητά σου.
Κλείσε τα μάτια σου και απόλαυσε τις υπέροχες στιγμές γαλήνης που βιώνεις.
Γνωρίζεις πλέον πως όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζεις καθημερινά, είσαι τυχερός/η που έχεις εκείνον/ή. Κλείσε τα μάτια σου λοιπόν κλείσε τα και χαμογέλα.