Είναι δύναμη τα δάκρυά σου..

Γράφει η Κική Γ.

Κλάμα..
Η πρώτη αντίδραση, με το που ερχόμαστε στο κόσμο. Το πρώτο μας ασυναίσθητο συναίσθημα.
Ακολουθούν ανηφόρες, κατηφόρες, λύπες, χαρές και μια ζωή γεμάτη συναισθήματα.
Δεν έχει σημασία αν είσαι άνδρας ή γυναίκα. Δεν εξαρτάται από το κλάμα αν είσαι πολύ ή λιγότερο άντρας.
Όλοι οι άνθρωποι νιώθουν και όλοι πρέπει να εκφράζουν, αυτό που έχει η ψυχή τους.
Επιβάλλεται να το εκφράσουν.

Δεν είναι ντροπή. Όταν ένας ψυχοπιεστικός παράγοντας σε πιέζει και σε στεναχωρεί, ο οργανισμός χρειάζεται εκτόνωση. Πρέπει να ξεσπάσει, για να ηρεμήσει.

Τα δάκρυα δεν συνδέονται με την αδυναμία ενός χαρακτήρα. Αντιθέτως δείχνουν έναν δυνατό χαρακτήρα, μ’έναν υγιή συναισθηματικό κόσμο, που ανάλογα με την περίσταση, εξωτερικεύεται.

Υπάρχουν δάκρυα χαράς και λύπης ή πόνου.
Στην όποια περίπτωση, τα δάκρυα προσφέρουν ανακούφιση, καθαρίζουν τα μάτια, απομακρύνουν τις τοξίνες από τον οργανισμό και το βάρος από την ψυχή.

Είναι ένα είδος, μη λεκτικής επικοινωνίας με τους γύρω μας. Είναι προτιμότερο να φέρεσαι ως άνθρωπος και να αντιδράς ανάλογα με τα ερεθίσματα, παρά να είσαι πέτρα, κενός, ανέκφραστος και ασυγκίνητος και φυσικά να κάνεις τους άλλους, να κλαίνε από οργή ή αγανάκτηση.

Το σημαντικότερο είναι, να μην ντροπιάζουμε την καρδιά μας. Άλλωστε ούτε η γη ανθίζει και μοσχοβολά χωρίς βροχή, αλλά ούτε και η ψυχή χωρίς δάκρυα και λύτρωση.