Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη.
Αγαπημένη αίσθηση που τυλίγει το κορμί. Ηλεκτρισμός στο σώμα, χωρίς καθόλου άγγιγμα. Πότε; Όταν σηκώνεις το βλέμμα ξαφνικά και τον κοιτάς να σε παρατηρεί.. Το βλέμμα σου μέσα στο δικό του, βαθύ, διαπεραστικό, ηλεκτροφόρο! Γρήγορα το κατεβάζεις, γιατί ζαλίστηκες από τη χαρά. Συγκλονίζεται το μέσα σου. Το μυαλό στήνει σενάρια και οι αισθήσεις ξυπνούν χορεύοντας.
Τι στιγμή! Χίλιες λέξεις ουρλιάζουν να βγουν από το στόμα, μα εκείνο προτιμά να μην ανοίξει. Όλα τα λένε τα βλέμματα που συναντήθηκαν, οι ματιές που ενώθηκαν και οι σπίθες που πέταξαν. Τι μαγεία! Τι αίσθηση! Τι τέλεια στιγμή! Πόσο κοντά τα σώματα χωρίς καθόλου επαφή! Μόνο παράλυση και σιωπή!..
Και μετά τι; Αυτή η αίσθηση ότι ένα αόρατο μάτι σε ψάχνει στο χώρο, σε παρακολουθεί. Κι εσύ λαχταράς μα δεν τολμάς να το ψάξεις και να χαθείς ξανά μέσα στο βλέμμα αυτό. Τι πέπλο στιγμιαίας ευτυχίας σε τυλίγει! Τι μαγεία το παιχνίδι, όταν ενώνονται ξανά οι ματιές! Ενώνονται, βυθίζονται και ο χώρος αδειάζει, γιατί όλα φαντάζουν “μικρά”! Τι αίσθηση, τι στιγμή! Δύο ματιές, ένα βλέμμα!