Γράφει ο Γιώργος Γαλάνης
Αν είχες μόνο μια ευχή, τι θα ευχόσουν; Έχεις αλήθεια αναρωτηθεί ποτέ; Έχεις αναρωτηθεί, τι θα ήταν αυτό που θα σε έκανε πραγματικά ευτυχισμένο με τη δύναμη μίας και μόνο ευχής; Θα διάλεγες άραγε χρήμα, δόξα, εξουσία; Θα επέλεγες να γυρίσει μια παλιά σου αγάπη, ένα αγαπημένο σου πρόσωπο που δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας ή ακόμη κάποιος χαμένος φίλος…;
Πόσο εύκολο ακούγεται αλλά συνάμα πόσο τολμηρό και ίσως κάπως δύσκολο, να ξέρεις πως έχεις μία και μοναδική ευχή για να γίνεις ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Πόσο μεγάλο θα είναι το ρίσκο που θα πρέπει να πάρεις για να αποφασίσεις “σωστά”, αν σημαίνει κάτι αυτή η λέξη.
Ξέρεις, προσωπικά μπορώ να σου πω, πως αν είχα μόνο μια ευχή, αυτό που θα ζητούσα θα ήταν όλοι να οι άνθρωποι να είναι αγαπημένοι! Αν είχα μόνο μια ευχή, θα ζητούσα να μην υπάρχει μίσος ανάμεσά μας, κανένας τσακωμός και καμία στεναχώρια στην ανθρώπινη ψυχή. Θα ζητούσα αρμονία, ευτυχία και δάκρυα χαράς, χωρίς πόνο, χωρίς κακία..θα ζητούσα μόνο αγάπη!
Εσύ που τώρα διαβάζεις αυτές τις γραμμές, ξέρω πως θα γελάσεις ειρωνικά και θα βιαστείς να με χαρακτηρίσεις “χαζορομαντικό ιδεαλιστή εκτός πραγματικότητας”. Μα αν θες να λέγεσαι άνθρωπος, “πρέπει” να νοιάζεσαι και για τους άλλους, γιατί όταν σταματάς να νοιάζεσαι για τους γύρω σου, τότε χάνεις και την ανθρωπιά σου!
Μην τη φοβάστε την αγάπη ρε! Μοιράστε την απλόχερα, τζάμπα είναι, δεν κοστίζει, κανείς δεν τη χρεώνει! Κι αν χάσεις δεν πειράζει, κίνητρο είναι για να σηκωθείς ξανά και να πετύχεις! Τουλάχιστον θα ξέρεις πως είχες την ευκαιρία να την νιώσεις κι έναν ακόμη λόγω να λέγεσαι άνθρωπος…γι’αυτό γεννήθηκες άλλωστε.
Ευχήσου, στην μοναδική ευκαιρία που θα έχεις, όχι κάτι προσωπικό, αλλά κάτι για το καλό όλων μας, για να αφήσεις αυτό τον κόσμο λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκες. Έτσι απλά για να μπορέσουμε σ’αυτή τη ζωή, να χτίσουμε και να γευτούμε έναν επίγειο παράδεισο. Άσε τον επουράνιο, αργεί! Χτίσε τον παράδεισο πρώτα μέσα σου, δεν υπάρχει συνταγή, αγάπη μόνο χρειάζεσαι!
